Ko kaže da muzika nije važna taj se grdno vara. Muzika piše svoju historiju, paralelno sa oficijelnom historijom, pa se tako ovih decembarskih dana sjećamo dva velika događaja.
Osmog decembra 1980. svijet je ostao bez daha na vijest da je ubijen veliki John Lennon. I svi koji su tada bili rođeni sjećaju se tačno gdje su bili u tom trenutku i šta su radili kada su čuli šokantnu vijest iz Amerike.
Nevjericu je zamijenila ogromna tuga koja se planetom proširila kao epidemija. Cijeli svijet je oplakivao Lennona. Jedan od najvećih muzičara svih vremena je ubijen, a da zapravo nikad nije tačno ustanovljeno zbog čega. Njegova muzika i dan danas živi, a generacije koje nisu bile ni rođene kada je ubijen, upijaju ljepotu muzike vječnog Lenonna.
Šest dana kasnije u decembru, ali 1994. godine, muzika je opet odlučila da upetlja prste u historiju. U napaćeno i ranjeno Sarajevo pod opsadom tog dana stigao je Bruce Dickinson i sa svojim bendom Skunkworks odsvirao koncert u Bosanskom kulturnom centru. Bilo je to tada golemo – i za Sarajevo i za slavnog muzičara.
O tom događaju snimljen je i dokumentarni film “Scream for me Sarajevo”, a Bruce Dickinson je 2019. postao Počasni građanin Grada Sarajeva.
“Stvarno nisam mislio da će nas pustiti da odemo u pravi rat… ali tamo je bilo mnogo više nego pravi rat. Bilo je zastrašujuće“, govorio je Dickinson o svom iskustvu za Kerrang.
Bruce i Sarajevo zapečatili su prijateljstvo nevjerovatnim koncertom koji se desio u martu prošle godine u Skenderiji.
A sinoć je Chris Dale svirao u klubu Sloga u Sarajevu i tako na izvjestan način obilježio i 30 godina od koncerta kojeg je s Bruce Dickinsonom odsvirao u glavnom gradu Bosne i Hercegovine.
Muzika piše historiju, ali ne svaka, već samo ako se radi o muzici koja ima svrhu, poruku, moć, koja sa sobom nosi hrabrost, ljubav i želju za slobodom. To je ona muzika koja ima moć da vas iz raznih razloga – ostavi bez daha.
