Poslednjih pet godina mnogi ljudi širom sveta doživljavaju ih kao najgori historijski period.
Pandemija, politička nestabilnost, vremenske katastrofe i drastična promjena načina života – nešto što većina nikada nije mogla ni da zamisli. Ali, da li su to zaista najgore godine ikada?
Prema mišljenju historičara i arheologa Majkla Mekormika, apsolutno „najgora godina za život“ bila je 536.
Nerijetko se pominje 1918. godine, poslednja godina Prvog svjetskog rata, kada je španski groznica odniijela do 100 miliona života širom sveta, smatra se jednom od najgorih godina 20. veka. Pa, se tako i 1349. također može svrstati u ovu sumornu listu, kada je Crna smrt zbrisala polovinu Evrope, sa do 20 miliona mrtvih od kuge. Godine tokom Drugog svjetskog rata takođe polažu pravo na titulu „najgore godine“.
Ali 536. godina bila je posebna kategorija užasa, tvrdi ovaj historičar.
Prema Mekormiku, profesoru srednjovjekovne historije na Harvardu, 536. godina bila je uvod u jedan od najmračnijih perioda u ljudskoj historiji. Početkom te godine dogodila se ogromna vulkanska erupcija na Islandu, što su potvrdila istraživanja švajcarskog glečera koja su sproveli Mekormik i Pol Majevski glaciolog (glaciologija je nauka koja spada u hidrologiju, koja ima za cilj proučavanje lednika, procesima njihovog nastajanja, kao i proučavanjem njihovog uticaja na životnu sredinu. Riječ glečer dolazi od latinskog glacies što označava led ili mraz) sa Instituta za klimatske promene Univerziteta u Mejnu.
Pepeo koji je izbacila vulkanska erupcija izazvao je gustu maglu koja je prekrila Evropu, Bliski istok i dijelove Azije, donoseći 18 mjeseci neprestanog dnevnog mraka. Vizantijski istoričar Prokopije zapisao je: „Sunce je sijalo bez sjaja, poput mjeseca, tokom cijele godine.“ Također je opisao kako je izgledalo kao da je sunce stalno u pomračenju.
Rimski političar Kasiodor napisao je da je sunce imalo „plavičastu boju“, mjesec je bio bez sjaja, a godišnja doba su bila potpuno pomiješana. Što je još jezivije, zabilježilo je da su ljudi bili zaprepašteni jer u podne nisu mogli da vide sopstvene sjenke.
Mračni dani donjeli su i drastično zahlađenje – ljetnje temperature pale su za 1,5 do 2,5 stepena Celzijusa. Naučni časopis Science navodi da je tada započela najhladnija decenija u posljednjih 2300 godina, što je dovelo do propasti usjeva i masovne gladi širom svijeta.
